Jak zrobić domowy dżem z chia i borówek?

Szałwię hiszpańską, zwaną potocznie chia, uprawiano na terenach dzisiejszego Meksyku i Gwatemali już 3,5 tys. lat przed naszą erą. Szczególnym szacunkiem cieszyła się w czasach Azteków, którzy nasionka tej rośliny wykorzystywali na wiele sposobów. Otrzymywana z nich mąka i olej, stanowiły nie tylko ważny składnik codziennej diety, ale były również stosowane w celach leczniczych, dodawane do farb i kosmetyków, a także używane podczas uroczystości i obrzędów religijnych, co szczególnie niepokoiło hiszpańskich konkwistadorów.

W efekcie ich działań od XVI wieku ograniczano uprawy chia, wypartej przez pszenicę, jęczmień czy ryż. Na blisko pięć wieków szałwia hiszpańska popadła w zapomnienie. Dopiero w ostatniej dekadzie XX w. nastąpił jej renesans, wywołany modą na zdrowe odżywianie. Badania naukowe wykazały bowiem, że nasiona chia kryją w sobie potężną dawkę dobroczynnych substancji, świetnie działających na organizm człowieka.

Ich zaletą jest również wszechstronne zastosowanie. Wykazują m.in. właściwości żelujące, które wykorzystywali już Aztekowie, przygotowujący na bazie ziarenek i owoców pożywne "papki". Warto pójść ich śladem, przyrządzając w domu dżem z chia oraz borówek. Pyszny i zdrowy.

Chia – źródło zdrowia

Nasiona chia to bardzo wartościowy produkt. Blisko 20 proc. składu stanowi białko (jest go tutaj więcej niż kukurydzy, ryżu czy pszenicy), zawierające wszystkie aminokwasy egzogenne, których organizm ludzki nie potrafi produkować, dlatego tak ważne jest dostarczanie ich wraz z pokarmem.

Ziarna szałwii hiszpańskiej należą również do najbogatszych roślinnych źródeł nienasyconych kwasów tłuszczowych z grupy omega-3, zwłaszcza kwasu alfa-linolenowego, zalecanego jako ważny składnik diety w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego. Ten cenny związek skutecznie obniża ciśnienie krwi, łagodzi stany zapalne, ogranicza stężenie "złego" cholesterolu LDL, jednocześnie podwyższając poziom jego "dobrej" frakcji – HDL.

Dominującym składnikiem węglowodanowym w chia jest błonnik pokarmowy (nasiona szałwii hiszpańskiej dostarczają go więcej niż suszone owoce, siemię lniane czy ziarna zbóż), który charakteryzuje się dużą zdolnością wiązania wody, dzięki czemu wywołuje wrażenie sytości, a także wspomaga prawidłowe funkcjonowanie jelit oraz przyczynia się do zminimalizowana ryzyka glikemii poposiłkowej.

Chia to również bogate źródło związków fenolowych o właściwościach przeciwutleniających, m.in. kwasu kawowego, kwasu chlorogenowego, kwercetyny i kemferolu. Nasiona kryją w sobie dużo witamin z grupy B (zawierają więcej tiaminy i niacyny niż pszenica, ryż czy kukurydza) i ważnych dla organizmu składników mineralnych, przede wszystkim fosforu, wapnia, magnezu i żelaza.

Także drugi składnik naszego dżemu – borówki, są bardzo wartościowym darem natury. Obecnie najłatwiej kupić borówki amerykańskie, które granatową barwę zawdzięczają antocyjanom, organicznym związkom chemicznym wykazującym imponujące właściwości odżywcze. Korzystnie działają na układ krążenia, przeciwdziałając gromadzeniu się złogów w naczyniach i pomagając rozszerzać tętnice.

Naukowcy udowodnili, że regularne spożywanie borówek amerykańskich czy naszych rodzimych jagód znacząco poprawia pamięć i zdolności umysłowe. Wspomagają wzrok. Granatowe owoce są jednym z najbogatszych źródeł luteiny, która chroni narząd wzroku przed wolnymi rodnikami, a także bardzo skutecznie zabezpiecza siatkówkę oka i plamkę żółtą.

Przepis na dżem z chia i borówek

Przygotowanie dżemu z chia i borówek jest bardzo łatwe. Borówki (szklankę) dokładnie myjemy i umieszczamy w rondelku razem 2 łyżkami nasion chia. Jeśli lubimy bardziej słodkie produkty, możemy też dodać 2 łyżki ulubionego słodziku (np. miodu, syropu klonowego, syropu z agawy, cukru kokosowego albo brzozowego, czyli ksylitolu). Dla wzmocnienia smaku i aromatu dżemu warto też wzbogacić go sokiem z połówki cytryny oraz skórką startą z całego owocu.

Wszystko gotujemy na małym ogniu przez 15-25 minut, aż borówki się rozpadną. Nie zapominamy o w miarę regularnym mieszaniu. Po lekkim wystudzeniu i zgęstnieniu przekładamy dżem do słoików. Gdy całkiem wystygnie wkładamy go do lodówki (pod wpływem niskiej temperatury zgęstnieje jeszcze bardziej). Przechowujemy nie dłużej niż 5-6 dni.

Dżem z chia i borówek świetnie sprawdzi się podczas każdego posiłku, zarówno rano, jak i wieczorem. Smakuje jako dodatek do świeżego pieczywa, ale także gofrów, naleśników czy omletów, które możemy zaserwować na letni obiad.

Chcesz się pochwalić swoimi kulinarnymi osiągnięciami? Masz ciekawy przepis? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl