Pasta z bakłażana – to jest pyszne!

Bakłażan, zwany też gruszką miłości, jajkiem krzewiastym czy oberżyną, pochodzi z południowej Azji, gdzie jest uprawiany od czasów prehistorycznych. Pierwsza pisemna wzmianka na temat tej niezwykłej rośliny pochodzi z "Qimin Yaoshu", czyli starożytnego chińskiego traktatu rolniczego z 544 roku naszej ery.

Z czasem bakłażan upowszechnił się w krajach basenu Morza Śródziemnego, zwłaszcza w północnej Afryce. W średniowieczu Arabowie sprowadzili go do Hiszpanii, gdzie również zyskał dużą popularność. W kolejnych wiekach dotarł do innych zakątków Europy, m.in. Anglii, gdzie był hodowany w ogrodach jako roślina ozdobna.

Jego angielska nazwa – eggplant świadczy o tym, że początkowo na naszym kontynencie uprawiano odmiany o niewielkich, jajowatych owocach w kolorze białym. Dopiero w XIX w. świat zaczęły zawojowywać duże, gruszkowate bakłażany o charakterystycznej, ciemnofioletowej barwie. Dziś to właśnie cieszą się największym uznaniem.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Z bakłażana przyrządza się tradycyjne potrawy kuchni greckiej (musakę), francuskiej (ratatouille) czy bałkańskiej (ajvar). Warto przygotować z niego także pyszną i prostą pastę kanapkową.

Bakłażan – wartości odżywcze

Bakłażan składa się w 90 proc. z wody, ale resztę stanowią cenne witaminy, minerały i inne związki organiczne, w tym odpowiadające za charakterystyczną fioletową barwę antocyjany, neutralizujące szkodliwe działanie wolnych rodników przyspieszających procesy starzenia organizmu i przyczyniających się do rozwoju nowotworów, schorzeń układu krążenia, choroby Alzheimera czy Parkinsona.

Miąższ bakłażana to bogate źródło błonnika pokarmowego, który obniża poziom "złego" cholesterolu LDL, wspomaga prawidłowe funkcjonowanie jelit i poprawia ich perystaltykę, pobudza trawienie oraz zapobiega przewlekłym zaparciom.

Oberżyna dostarcza też cennych składników mineralnych, w tym potasu, żelaza, wapnia oraz rzadko obecnego w naszym pożywieniu manganu, niezbędnego do prawidłowej pracy układu kostno-stawowego, zapobiegającego anemii, regulującego syntezę hormonów płciowych (wzmacnia płodność i sprawność seksualną), wspierającego funkcjonowanie tarczycy i oczyszczającego organizm ze zbędnych produktów przemiany materii.

Innym wartościowym składnikiem bakłażana jest kwas chlorogenowy, który obniża poziom cukru we krwi, wykazuje właściwości antybakteryjne i przeciwgrzybicze, a nawet sprzyja odchudzaniu. Fioletowy owoc dostarcza niewiele kalorii i ułatwia wydalanie nadmiaru płynów z organizmu.

Przepis na pastę z bakłażana

Zdaniem znawców bakłażan najlepiej smakuje na przełomie lata i jesieni. Warto wykorzystać go do przygotowania pysznej pasty. Najlepiej sprawdzą się owoce dojrzałe, ale wciąż lekko twarde, o błyszczącej skórce.

2-3 spore bakłażany myjemy, osuszamy, nakłuwamy widelcem, umieszczamy na blasze do pieczenia i wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 180 stopni, na 20-25 minut. Po przestudzeniu obieramy ze skórki, a miąższ przekładamy do miski. Dodajemy przeciśnięty przez praskę czosnek (2-3 ząbki), sok świeżo wyciśnięty z cytryny (2 łyżki), dobrej jakości oliwę z oliwek (2 łyżki) oraz pieprz i sól. Dokładnie mieszamy lub miksujemy (jeśli chcemy uzyskać bardziej gładką konsystencję). Przekładamy do słoików i schładzamy w lodówce, przynajmniej godzinę. Przed podaniem posypujemy posiekaną natką pietruszki.

To najbardziej podstawowa wersja pasty z bakłażana, którą oczywiście można wzbogacać rozmaitymi dodatkami, np. drobno posiekaną i podsmażoną cebulą, upieczoną papryką (bez skórki), pomidorem, sezamową pastą tahini lub uprażonymi na patelni ziarnami sezamu, suszonymi pomidorami w oleju czy kremowymi serkami, np. włoską ricottą. Wszystko zależy od naszych preferencji smakowych.