Food street. Poznawaj kraj smakując dania popularne wśród jego mieszkańców

Tamales to jedno z najbardziej znanych meksykańskich dań. Ma długą tradycję, bo jadano je już w okresie przedkolumbijskim. To kukurydziana masa z dodatkami, zawinięta w cienki placek z mąki kukurydzianej i obłożona liściem z kolby kukurydzy lub liść banana. Całość gotowana jest na parze, zwykle w wielkim kotle na ulicy. Istnieje wiele różnych wersji smakowych tej potrawy: na ostro, na słodko, z farszem mięsnym (wieprzowina, kurczak, wołowina) lub serowym. Tamales jest popularny nie tylko w Meksyku. Danie to serwowane jest też w Peru i innych krajach Ameryki Łacińskiej.

Acarajé to danie spożywane w północno-wschodnim regionie Bahia, głównie na ulicach Salvadoru. To miasto to tygiel kulturowy, rasowy i religijny. Po przyjeździe do niego człowiek czuje się jak w Afryce. Nic więc dziwnego, że tak popularna jest tu acarajé - potrawa z Nigerii, gdzie nadal spożywa się ją na śniadanie z kukurydzą i papką z prosa. W Brazylii podaje się je z pastą vatapa. Składniki tego dania to: czarna fasola, krewetki, orzechy nerkowca, zielone i czerwone pomidory. Uformowane i usmażone rozdziela się na pół i wypełnia owocami morza i orzechami.

Prawdziwe zagłębie stoisk z pad thaiami można znaleźć w Bangkoku. Kucharz zagarnia do woka jeden lub kilka rodzajów makaronu, miesza je z pozostałymi składnikami i przyprawami. Najpopularniejsze dodatki to kurczak, krewetki, wbite i przesmażone jajko, sos sojowy lub rybny, do tego orzeszki ziemne, sosy i posypki. Możemy też zjeść pad thaia z kiełkami fasoli, marynowaną rzodkwią, czy rzepą, kwiatami bananowca, mięsem z kraba lub ośmiornicy, papryką i kolendrą.

Jedna z najpopularniejszych japońskich przekąsek, mimo że sprzedawana jest na ulicy, częściej niż street food określana jest jako soul food (pokarm dla duszy). Danie pochodzi z Osaki, a w jego nazwie łączy się dwa słowa: tako, czyli ośmiornica i yaku, czyli smażyć lub piec. Można je dostać na ulicznych straganach yatai oraz kupić w czasie lokalnych festynów. Tradycyjnie takoyaki było podawane w formie podobnej do szaszłyku – trzy kulki nabijano na bambusowe patyczki. Składniki dania to mąka, masło, ośmiornica, marynowany imbir oraz zielona cebulka.

Smażone ciastka indyjskie to słodkie i chrupiące frykasy. Są wytwarzane przez głębokie smażenie rzadkiego ciasta z mąki maida w kształcie precla lub koła, które następnie są moczone w syropie cukrowym. W Indiach takie spiralne ciastka smażą na ulicach, gdzie można je zjeść jeszcze gorące, kapiące od syropu. Słodka przekąska popularna jest w całej Azji Południowej i na Bliskim Wschodzie.

Langosz to placek z nadzieniem, specjalność kuchni węgierskiej. Głównymi składnikami ciasta są mąka pszenna, drożdże, gotowane utłuczone ziemniaki, mleko, cukier, sól i olej.

Langosze jada się najczęściej z czosnkiem bądź masłem czosnkowym, a także śmietaną i cukrem, startym serem żółtym, szynką lub jeszcze innymi dodatkami. Przed smażeniem na głębokim oleju ciasto jest formowane w płaskie placki o średnicy kilku-kilkunastu centymetrów. Placki te są popularne na Węgrzech, Słowacji, Czechach oraz Cieszynie.

Burek to rodzaj wypieku czy też placka z ciasta filo, wypełnionego wytrawnym lub słodkim nadzieniem. Jest to tradycyjna przekąska w krajach śródziemnomorskich i arabskich. W Chorwacji burek sprzedawany jest w wielu formach: podłużnych, okrągłych przypominających drożdżówki czy w trójkątach jak pizza. Jest to idealny wybór na sycące śniadanie, lunch albo kolację. Ten przysmak prawdopodobnie dotarł do Chorwacji z Turcji w czasach otomańskich. Dziś popularnego burka można zjeść w niemal każdym państwie bałkańskim.