Czas na bób. Sprawdź, jak go kupować i gotować

W porównaniu do innych roślin strączkowych, bób zawiera szczególnie dużo cennych składników, m.in.: beta-karotenu, witaminy C oraz kwasu pantotenowego, który jest potrzebny m.in. do prawidłowego funkcjonowania komórek, regulowania metabolizmu białek, tłuszczów czy cukrów oraz regeneracji tkanek i błony śluzowej. Nasiona bobu są również znakomitym źródłem błonnika, zwiększającego wydalanie kwasów żółciowych i cholesterolu oraz zmniejszającego ryzyko wystąpienia miażdżycy czy choroby niedokrwiennej serca. Błonnik daje uczucie sytości oraz ułatwia pracę jelit. Bób zawiera także dużo wapnia i sporo fosforu, żelaza, magnezu oraz witaminy B1, B2 i PP. Jest skarbnicą folianów – związków pozytywnie wpływających na system nerwowy i mózg, wspomagających też prawidłowe działanie wątroby, żołądka i jelit.

Na targowiskach i w supermarketach sprzedawany jest najczęściej łuskany bób zapakowany w foliowe worki. Jednak decydując się na taki produkt, nie mamy pewności, czy jest świeży. Worki nieraz leżą na słońcu przez wiele godzin, przez co puchną i wilgotnieją. W takich warunkach nasiona szybko gniją. Dlatego najlepiej poszukać bobu w strąkach. Zwróćmy uwagę, by były one jędrne, intensywnie zielone, bez plam, przebarwień i śladów pleśni.

Młody bób ma cienką skórkę, jasnozielony kolor i neutralny zapach. Może być zjadany na surowo, ponieważ jest miękki i delikatny. Dojrzałe nasiona są znacznie twardsze, dlatego przed spożyciem należy je obgotować. Po przyniesieniu do domu przełóżmy je do papierowej tory lub nieszczelnego pojemnika. Bób możemy przechowywać w lodówce, ale nie dłużej niż tydzień, ponieważ po tym czasie traci wartości odżywcze. Bób mocno pociemniały, zbrązowiały o nieprzyjemnym zapachu nie nadaje się do spożycia.

Bób zawiera oligosacharydy, które nie są trawione ani rozkładane przez bakterie w naszych jelitach. Dlatego też jedzenie go może powodować wzdęcia i gazy. Aby tego uniknąć, opłucz ziarenka w zimnej wodzie, a następnie zalej wrzątkiem i odstaw na godzinę. Po tym czasie odcedź bób, wlej świeżą wodę i ugotuj do miękkości. Młody bób gotuje się przez około 15 minut, dojrzały nawet 30. Najlepiej sprawdzać co jakiś czas, czy już jest gotowy. Trzeba uważać, aby go nie rozgotować, gdyż wtedy traci dużo ze swoich właściwości i ma nieprzyjemny smak. Wodę solimy pod koniec gotowania. W przeciwnym razie nasiona będą twarde. Do gotowania możemy dodać sok z cytryny, odrobinę cukru, gałązki kopru lub rozgnieciony czosnek. Młode nasiona można jeść ze skórką, starsze lub mrożone będą smaczniejsze obrane.

Młody bób – surowy lub gotowany jest tak smaczny, że można jeść go bez żadnych dodatków. Jednak warto od czasu do czasu wypróbować inne warianty. Z ugotowanymi ziarenkami będzie dobrze komponować się bułka tarta podsmażona na maśle, świeży czosnek, koperek, natka pietruszki. Bób to także doskonały składnik hummusów, nadzienia do pierogów czy naleśników, makaronu, sałatek lub kremowych zup. Można łączyć go ze świeżymi ziołami – tymiankiem, miętą, szałwią i oregano. Bób lubi także towarzystwo soku z cytryny, delikatnych białych serów (mozzarelli, fety czy koziego twarożku). W sałatce świetnie komponuje się także z rukolą czy szpinakiem oraz długo dojrzewającymi wędlinami.