Sznycel to kotlet z mięsa cielęcego, panierowany w bułce tartej, smażony na maśle i podawany z kawałkiem cytryny. Jest to austriacka potrawa narodowa. Najbardziej znany na świecie jest sznycel wiedeński, do którego tradycyjnym dodatkiem jest sałatka ziemniaczana.

Delikatne mięso cielęce powinno być rozbite do grubości 3mm i może mieć nawet 30 cm średnicy. Doskonałej jakości mięso nie wymaga przypraw, sól pozwala wydobyć naturalny smak mięsa. Ponieważ cielęcina to delikatne kleiste mięso, dla ułatwienia rozbijamy sznycel w foliowym woreczku, mocnymi i zdecydowanymi ruchami. Panierka nie powinna przywierać do mięsa, a delikatnie na nim falować.

Cielęcina to delikatne mięso o jasnoróżowym kolorze i lekko kwaśnym zapachu, wynikającym z tego, że cielę karmione jest mlekiem. Mięso cielęce prawie nie zawiera tkanki tłuszczowej. Jest lekkostrawne, chudsze od wołowiny i wieprzowiny. Mięso cielęce jest niskokaloryczne i chude. Dla porównania 100 g łopatki cielęcej to ok. 105 kcal i 2,8 g tłuszczu, a wieprzowej – 259 kcal i 21 g tłuszczu. Najlepszej jakości cielęcina to ta, która pochodzi od zwierząt 4-8-tygodniowych, ale na rynku można kupić mięso cielaków od 2 tygodnia do 6 miesiąca ich życia. Najsmaczniejsze kawałki cielęciny to udziec (dzieli się na frykanda), górka, nerkówka. Udziec nadaje się na sznycle.

Sznycel powinien być przyrządzany tylko z mięsa cielęcego. Kotlety z mięsa wieprzowego, ze względu na cenę cielęciny nazywa się sznyclem PO wiedeńsku. W Polsce sznycel do po wiedeńsku podawany jest z jajkiem sadzonym. W Argentynie podawana jest podobna potrawa o nazwie milanesa często serwowana z frytkami lub ubitymi ziemniakami.

Sznycel, jaki znamy w obecnej postaci, swoją międzynarodową karierę zawdzięcza wojnie, a dokładnie wygranej austriackiej batalii we Włoszech. Z kotletem wiąże się pewna anegdota, powtarzana od lat w wielu wersjach. Podobno wszystko zaczęło się w roku 1848. Feldmarszałek hrabia Joseph Radetzky, który był dowódcą wojsk austriackich we Włoszech, po zwycięskim powrocie z Lombardii, przywiózł z Włoch do Wiednia "costoletta alla milanese", czyli kotlet mediolański zwany inaczej sznyclem na wzór włoski. Autorem smakołyku był mediolański kucharz, wielki mistrz w smażeniu tego typu dań.