Nalewka szparagowa – zdrowie i unikatowy smak

Szparag lekarski (łac. Asparagus officinalis) – bylina o wysokich kłączach – to jedyny przedstawiciel gatunku szparagów (Asparagus) dziko rosnący w Polsce. Uprawiany jest jako bardzo zdrowe warzywo o ciekawym smaku. Charakterystyczne dla niego są drobne łuskowate listki. Co ciekawe, szparag lekarski ma białe lub żółte kwiaty i owocuje jagodami o czerwonej barwie.

Właściwości szparagów

Walory zdrowotne szparagów doceniano już w starożytności w Rzymie oraz Grecji. Leczono nimi m.in. bóle zębów, stosowano je również jako remedium na użądlenie przez pszczołę.

W szparagach znajdują się: prowitamina A (korzystnie działająca na wzrok), witamina C (silny przeciwutleniacz)
, witaminy z grupy B oraz sole mineralne (fosfor, wapń, potas, żelazo). Szczególnie godny uwagi jest kwas foliowy (witamina B9), który poleca się przede wszystkim kobietom spodziewającym się dziecka i będącym w ciąży – kwas foliowy przeciwdziała wadom cery nerwowej u płodu. Wykazuje on również inne prozdrowotne działanie, m.in. pomaga leczyć niedokrwistość, wpływa dobroczynne na układ nerwowy, a nawet chroni przed rozwojem niektórych nowotworów.

Kolejna godna uwagi witamina z grupy B występująca w szparagach to tiamina (B1), która uczestniczy w procesach przemiany materii, usprawnia pamięć i koncentrację, korzystnie wpływa na serce, włosy, skórę i paznokcie, przyśpiesza gojenie się ran. Szparagi mają też w składzie glutation (jeden z najsilniej działających przeciwutleniaczy, który chroni przed rozwojem choroby Alzheimera, nowotworów i miażdżycy oraz przeciwdziała przedwczesnemu starzeniu). Szparagi zawierają błonnik, są lekkostrawne i niskokaloryczne (ok. 20 kcal w 100 g).

Obecna w szparagach asparagina należąca do grupy aminokwasów endogennych usprawnia pracę nerek, leczy zakażenia dróg moczowych, przeciwdziała odwodnieniu, dbając przy tym o prawidłowy poziom nawodnienia organizmu. Szparagi wykazują działanie moczopędne i działają oczyszczająco. Asparagina oraz potas pomagają również leczyć reumatyzm.

Jak kupować?

Szparagi mają bardzo bogaty smak, za którym wiele osób tęskni w okresie jesienno-zimowym. Gdy są świeże, mają twarde łodyżki i zamknięte, ciemne główki bez jasnych końcówek. Po zebraniu lub kupieniu szparagi trzeba jak najszybciej wykorzystać – jeśli będą przechowywane w temperaturze pokojowej, już po dwóch dniach stracą połowę witaminy C!

Nalewkę szparagową robimy więc bez zwłoki z młodych okazów. Jeśli nie mamy możliwości przetworzenia ich od razu, dolną część łodyg należy owinąć lekko wilgotnym ręcznikiem papierowym, po czym umieścić w torebce foliowej. Tak zabezpieczone szparagi powinno się trzymać w lodówce. Można je też przechowywać pionowo w szklance wypełnionej wodą (krótko, także w lodówce).

Przed przygotowaniem nalewki szparagowej, do której wykorzystujemy świeże końcówki, należy bardzo dokładnie oczyścić je z piasku i innych zanieczyszczeń (najlepiej porządnie wypłukać i osuszyć). Zielonych szparagów nie trzeba obierać. Nalewka szparagowa zalecana jest w chorobach nerek, pęcherza oraz moczowodów, a także w reumatyzmie.

Przepis na nalewkę szparagową

Składniki:

• 60 g świeżych końców młodych szparagów
• 1 l białego wytrawnego wina gronowego
• 100 ml 70 proc. wódki zrobionej ze spirytusu

Przygotowanie: końce młodych szparagów umyć, rozetrzeć (można użyć miksera) i włożyć do słoja. Wlać 0,5 litra białego wytrawnego wina gronowego połączonego ze 100 ml wódki. Pozostawić przez godzinę pod przykryciem, często mieszając. Po upływie godziny dolać 0,5 litra wina i postawić słój, szczelnie zamknięty, w ciepłym miejscu na tydzień. Przefiltrować przez bibułkę filtracyjną. Rozlać do butelek i szczelnie zamknąć.

Dawkowanie: w razie potrzeby podawać łyżkę stołową trzy razy dziennie po posiłku.

Przepis na nalewkę szparagową pochodzi z książki: "Nalewki zdrowotne", Jan Rogala, wyd. Baobab, Warszawa 2007.

Chcesz się pochwalić swoimi kulinarnymi osiągnięciami? Masz ciekawy przepis? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl