Jaką kaszę wybrać na diecie?

Okazuje się też, że mimo swojej kaloryczności, kasze doskonale wpisują się w diety odchudzające. Czy jednak niektóre ich rodzaje są bardziej lub mniej polecane, jeśli chcemy stracić na wadze?

Kasze zwierają sporo kalorii, bo dobrze ponad 300 kcal na 100 g produktu. Jednocześnie jednak nie tuczą, chyba że będziemy je spożywać z tuczącymi dodatkami. Nie da się ich zjeść dużo, bo są sycące. Zawierają też błonnik, który bardzo korzystnie działa na układ pokarmowy, oczyszcza jelita i nie pozwala na przyswajanie tłuszczu.

Kasze są bogate w węglowodany złożone. Po ich zjedzeniu uczucie sytości pozostaje na dłużej. Dzieje się tak właśnie dzięki błonnikowi, który dodatkowo spowalnia wchłanianie węglowodanów. Tym sposobem nie będziemy sięgać po przekąski, gdyż zwyczajnie nie odczujemy głodu. Ponadto większość kasz ma niski indeks glikemiczny, więc są bezpieczne dla diabetyków.

Kasze różnią się miedzy sobą nie tylko pochodzeniem, smakiem oraz zawartością witamin i składników mineralnych. Dzielimy je również pod względem wielkości ziaren oraz stopnia rozdrobnienia.

Rozróżniamy kasze:

• drobne (np. kuskus, manna, perłowa),
• łamane (np. jęczmienna),
• krupy (np. pęczak, gryczana).

Im mniej oczyszczona i rozdrobniona jest kasza, tym jest zdrowsza i zawiera więcej błonnika.

Do najpopularniejszych kasz należą:

• manna (już od dziecka ją znamy), 
• gryczana, 
• jęczmienna (np. pęczak, perłowa),
• jaglana, 
• bulgur,
• kuskus, 
• kukurydziana.

Mimo że kasze są bardzo zdrowe i polecane w dietach odchudzających, nie wszystkie powinny na co dzień gościć w naszej kuchni. Które kasze jeść częściej, a których lepiej unikać?

Do walki z nadprogramowymi kilogramami przede wszystkim polecane są trzy rodzaje kasz: gryczana, jęczmienna i jaglana. Bezpiecznie też można jeść kaszę kuskus i bulgur. Dlaczego akurat te?

Kasza gryczana – pozyskuje się ją z gryki. Może być biała (niepalona, nieprażona) oraz prażona (palona). Kasza gryczana biała jest delikatniejsza w smaku i jednocześnie posiada nieco więcej wartości odżywczych niż ta prażona. Kasza palona ma ciemny kolor i charakterystyczny mocny zapach. Oba rodzaje są bogate w błonnik, witaminy oraz składniki mineralne, które korzystnie wpływają na organizm człowieka. Białą kaszę gryczaną gotuje się ok. 10 minut, a paloną ok. 15 minut.

Kasza jęczmienna – pozyskiwana z ziaren jęczmienia. Może być perłowa (mazurska), łamana (wiejska) oraz pęczak. Dla osób odchudzających się najbardziej polecany jest pęczak ze względu na najwyższą zawartość substancji odżywczych i błonnika. Kaszę jęczmienną gotuje się ok. 15-20 minut.

Kasza jaglana – pozyskiwana w wyniku obłuszczania ziaren prosa. Nie sposób nie odróżnić jej od innych kasz, gdyż posiada bardzo charakterystyczny żółty kolor. Ma też delikatny smak, więc świetnie sprawdza się zarówno do słodkich przekąsek, jak i zwykłych posiłków. Ma działanie odkwaszające i przyśpiesza utratę masy ciała. Nie zawiera glutenu, więc mogą ją spożywać osoby z celiakią i alergicy. Gotuje się ją ok. 10 minut.

Kasza bulgur – pozyskiwana z pszenicy durum. Rozróżnia się grubo-, średnio- i drobnoziarnistą kaszę bulgur. Ma niską zawartość tłuszczu, a wysoką białka. Ma niski indeks glikemiczny, więc po jej zjedzeniu przez dłuższy czas nie będziemy odczuwać głodu. Jest jedną z najsmaczniejszych kasz. Jej przygotowanie jest bardzo szybkie i trwa ok. 3 minut, więc sprawdzi się u osób, które nie mają zbyt dużo czasu na gotowanie.

Kasza kuskus –pozyskuje się ją również z pszenicy durum. Początkowo była odpadem powstałym przy jej przemiale. Aktualnie powstaje w procesie granulacji mąki, więc jest traktowana jako pośrednik między kaszą a makaronem. Wystarczy ją zalać gorącą wodą i odstawić. Po kilku minutach jest gotowa do spożycia. Jest lekkostrawna, a przez to polecana osobom, które mają problemy trawienne. Zawiera bardzo dużo białka, ale ma mniej błonnika niż inne kasze.

Osoby odchudzające się (i nie tylko) powinny jeść kaszę nawet codziennie. Nie wszystkie jednak rodzaje są tak samo gorąco polecane przez dietetyków. Lepiej np. unikać kaszy manny oraz kukurydzianej. Owszem, są one lekkostrawne, zdrowe i smaczne, ale jednocześnie nie tak bardzo jak inne rodzaje kasz. Zawierają znacznie mniej błonnika, witamin i soli mineralnych.

Oczywiście nie chodzi tu o to, że mamy je całkowicie usunąć ze swojego jadłospisu, ale po prostu lepiej z nimi nie przesadzać. Jeśli je lubimy i mamy na nie ochotę, jak najbardziej możemy je spożywać, nawet będąc na diecie. Postarajmy się ich jednak nie słodzić (albo przynajmniej korzystać np. z miodu, a nie z cukru), nie rozgotowywać, nie gotować na tłustym mleku.

Widzimy więc, że kasze są niezastąpione w dietach odchudzających, dietach osób z cukrzycą lub insulinoopornością. Nie tylko są zdrowe i smaczne, ale również fantastycznie urozmaicą każde menu.