Dzień soku. Sprawdzamy, czym się różni sok od nektaru i napoju

W sklepach możemy znaleźć soki jednodniowe. Czy to dobra alternatywa dla soków wyciskanych w domu? Tak, ale podczas zakupów musimy być czujni. Soki jednodniowe, zgodnie z nazwą, mają jednodniową datę przydatności do spożycia. Nie są one pasteryzowane, dlatego powinny być przechowywane w temperaturze ok. 2 stopni. W innym wypadku zepsują się, a co gorsza, rozwiną się w nich liczne bakterie z rodzaju salmonella czy drożdże z gatunku saccharomyces. Zwróćmy tez uwagę, kiedy soki zostały przywiezione do sklepu i w jakiej temperaturze były wcześniej przechowywane.

Większość soków dostępnych w sklepach, opatrzonych napisem "sok 100 proc." jest produkowanych z koncentratu. Uzyskuje się go w kraju, w którym pomarańcze rosły – odparowując lub wymrażając wodę z soku. Oddziela się także miąższ i aromat. Dopiero w takiej postaci trafia do kraju, gdzie będzie sprzedawany. Zanim jednak trafi do sklepów jest ponownie rozcieńczany – dodaje się do niego z powrotem wodę usuniętą w czasie zagęszczania, w takiej ilości, aby uzyskać w gotowym produkcie stężenie substancji rozpuszczalnych (cukrów, kwasów organicznych, witamin i składników mineralnych) zbliżone do soku naturalnego. Takie produkty są jednak prawie tak samo dobre jak czyste soki owocowe, bowiem sok tego typu odpowiada właściwościom przynajmniej średniej jakości soku świeżego - pod warunkiem jednak, że wyprodukowano go zgodnie z przepisami.

Dobry sok musi zawierać 85–100 proc. owoców. Soki owocowe (z wyjątkiem soku z gruszek i winogron) mogą mieć w składzie także niewielkie ilości cukru, albo innych naturalnych substancji słodzących, które łagodzą ich kwaśny smak. Jeśli dodatek cukru nie przekracza 15 g/litr, producent nie musi o tym informować. Gdy zawartość cukru jest większa niż 15 g/litr, musi podać informację, że sok jest słodzony. Soki warzywne z kolei mogą być doprawiane cukrem lub miodem, ziołami oraz kwasem cytrynowym. Wszystkie soki wolno wzbogacać witaminami (np. C, E, beta-karotenem) i minerałami (np. wapń, potas, magnez). Natomiast zabronione jest dodawanie sztucznych aromatów, barwników a także konserwantów.

Rozcieńczony wodą sok, przecier albo mieszanina tych produktów to nektar. Do niego można dodać więcej cukru niż do soku. W przypadku nektarów owocowych "bez dodatku cukru” i "o zmniejszonej wartości energetycznej" zamiast cukru (lub częściowo) dodaje się słodziki. Nektary nie powinny zawierać sztucznych barwników, aromatów ani konserwantów.

Napój owocowy zawiera maksymalnie 5 procent soku, reszta to woda i syntetyczne dodatki. Dzięki temu smakuje czasem jak prawdziwy sok. Najczęściej jest sprzedawany o smakach czarnej porzeczki, winogron czy aronii. Dietetycy radzą, aby się ich raczej wystrzegać. Napoje bowiem są pełne substancji sztucznych (konserwantów i aromatów). Zdarza się także, że w napoju o smaku jabłkowym nie ma ani grama soku jabłkowego.