Kuchnia św. Mikołaja, czyli witamy w Finlandii

Kuchnia Finlandii nie jest specjalnie znana na świecie. Nie znaczy to, że nie jest interesująca. Znajdziemy w niej potrawy, jakich nie spotkamy nigdzie indziej na świecie. Dania fińskie opierają się przede wszystkim na tym, co znajdziemy w jeziorach, morzu i w lesie. Ryby, owoce morza, dziczyzna, borówki, maliny czy grzyby zawsze znajdą swoje miejsce na stołach. Ciemne pieczywo, bardzo ważny składnik każdego posiłku wyrabiane jest przede wszystkim z żyta. Ciekawostką jest to, że zanim do Finlandii trafiły ziemniaki, ich dzisiejszą rolę pełniła… rzepa. Pieczono ją, gotowano, smażono. Dziś to trochę zapomniane warzywo. Czego warto spróbować, gdy będziemy odwiedzać w Finlandii św. Mikołaja? Oto najbardziej popularne dania z tego wspaniałego kraju.

Chcesz się pochwalić swoimi kulinarnymi osiągnięciami? Masz ciekawy przepis? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl

Można się oburzać, ale przez wieki dla mieszkańców Finlandii, a szczególnie mroźnej Laponii, najbardziej dostępne było mięso renifera. Dziś także hoduje się sporo tych zwierząt. Jednym z najbardziej popularnych dań w Finlandii jest więc stek z renifera. Mięso jest krojone na plasterki, smażone na maśle lub oleju. Przyprawia się je jedynie pieprzem i solą, smaży, lekko dusi w piwie lub śmietanie. Często pod koniec duszenia dodaje się grzyby, najlepiej kurki. Stek serwuje się z ziemniakami i konfiturą z borówek lub malin moroszek.

W 2007 roku jedna z fińskich gazet zorganizowała plebiscyt na najbardziej popularne danie narodowe. Karelski kociołek mięsny wygrał bezapelacyjnie. Podczas wizyty w tym północnym kraju, trzeba go koniecznie spróbować. Oryginalnie gulasz karelski przygotowywany był z mięsa renifera lub łosia, dziś najczęściej używa się wieprzowiny, wołowiny lub mięsa z dzika. Mięso najpierw trzeba przez kilka godzin marynować w… wódce, potem kroi się je w grubą kostkę i smaży z dodatkiem warzyw i przypraw, przede wszystkim lubczyku. Podsmażone mięso i warzywa przekłada się do kociołka, podlewa wodą, alkoholową marynatą i piecze nad ogniem lub w piekarniku kilka godzin, aż płyn odparuje. Gulasz najlepiej smakuje z ciemnym, fińskim żytnim chlebem posmarowanym masłem.

Gdy dzisiejsze tereny Finlandii należały do Szwecji, wielu mieszkańców musiało uczestniczyć w wojennych wyprawach, do których szwedzcy królowie byli bardzo skorzy. Z jednej z nich król Karol XII przywiózł oddział Turków, a ci przywieźli przepisy kulinarne popularne w ich ojczyźnie. Jednym z nich była dolma, czyli gołąbki z liści winogron. W północnej Szwecji i Finlandii winorośli nie uświadczysz, więc, podobnie jak w Polsce, zastąpiono je liśćmi kapusty. Dzisiejsze fińskie gołąbki przyrządza się także z kapusty, a farsz robiony jest przede wszystkim z mięsa i kaszy. W odróżnieniu od polskich gołąbków, te z Finlandii zapieka się z małą ilością wody. Są lekko przypalone, smakują jednak równie dobrze.

Lekko słodki chleb z dodatkiem kardamonu, migdałów i rodzynek to obowiązkowy element fińskiego śniadania lub podwieczorku. Pulla ma kształt warkocza formowanego z trzech części ciasta. Warkocz czasami bywa formowany w pierścień. Po upieczeniu chleb polewa się roztopionym masłem i posypuje cukrem. Z podobnego ciasta fińscy piekarze przygotowują również małe bułeczki, w których kardamon zastąpiony jest cynamonem.

I na koniec jeden z najpopularniejszych fińskich deserów. Ta mała tarta (waży zazwyczaj około 100 g) swoją nazwę otrzymała od nazwiska poety Johana Runeberga, który podobno jadł ją codziennie. Ciasto na tartę przygotowuje się z mąki, jajek, cukru, zmielonych migdałów, zmielonych kruchych ciasteczek i rumu. Po upieczeniu, ciastka smaruje się lukrem i dżemem malinowym. Być może Mikołaj lubi słodki deser tak samo jak Runeberg. To by wyjaśniało, dlaczego czasem zdarza mu się utknąć w zbyt wąskich kominach.