Cena zwala z nóg. Co warto wiedzieć o szafranie?

Szafranu nie dodaje się do potraw zbyt dużo, a jedynie aromatyzuje się nim potrawy bądź wzmacnia ich barwę. Oprócz lekko gorzkawego smaku tłumaczyć może to również koszt wyprodukowania tej najbardziej luksusowej przyprawy na świecie. Szafran robi się bowiem z dojrzałych i wysuszonych kwiatków krokusa, a dokładniej – z proszka na ich pręcikach.

Aby powstał jeden kilogram szafranu, należy zerwać ręcznie aż kilkaset tysięcy takich kwiatów. Najbardziej ceniony szafran uprawny rośnie w Walencji oraz La Manchy, ale uprawia się go także w Indiach, Iranie czy Turcji. Kilogram ekskluzywnego, oryginalnego szafranu kosztuje nawet 40 tysięcy złotych. Warto kupować szafran w niewielkich, poręcznych opakowaniach i każdorazowo zużywać je jak najszybciej po otwarciu.

Nasycony, intensywnie czerwony kolor szafranu w proszku lub nitkach tłumaczy jego ogromną popularność. A jakie właściwości ma szafran? Bardzo łatwo można odróżnić oryginalny szafran od jego taniej podróbki – ma on właściwości higroskopijne, czyli po zwilżeniu go wodą, zwiększa swą objętość. Trzeba więc przechowywać szafran w zamkniętym pojemniku, w chłodnym i niezawilgoconym miejscu.

Smak szafranu określa się jako cierpki, gorzkawy, nieco trawiasty i dość intensywny. Szafran jest źródłem witamin z grupy B, magnezu, żelaza, cynku, potasu, wapnia, karotenoidów (przeciwutleniaczy) oraz olejków eterycznych.

Po dzisiejszy dzień używa się szafranu jako intensywnie koloryzującego barwnika do różnego rodzaju materiałów. Szafran odpowiada chociażby za miodowo-musztardowe tkaniny owinięte dookoła ciał buddyjskich mnichów.

Szafranu używa się przede wszystkim w kuchniach śródziemnomorskiej, afrykańskiej (mauretańskiej) czy indyjskiej. Szafran dodaje się przede wszystkim do takich dań, jak paella, pilaw, milanesa, fabada czy bouillabaisse. Doskonale komponuje się z owocami morza, rybami, zapiekankami ryżowymi, zupami, gulaszami warzywnymi. Szafranem przyprawia się również babki wielkanocne, ciasta drożdżowe, bułeczki szafranowe, słodkie wypieki, chleb, kompoty czy kawy.

Szafran stosowany był jako ceniony afrodyzjak, antydepresant oraz odtrutka. Używano go jako leku na szkarlatynę, czarną ospę, drgawki, migrenę, gorączkę, schorzenia układów oddechowego, krwionośnego, pokarmowego, dolegliwości artretyczne, zespół napięcia przedmiesiączkowego. Szafran wykazuje właściwości uspokajające, wzmacnia system odpornościowy, poprawia funkcjonowanie wątroby.

Antyoksydacyjne działanie szafranu wykorzystuje się przy produkcji kosmetyków spowalniających starzenie skóry i zapobiegających szkodliwemu wpływowi wolnych rodników. Warto sięgnąć po kremy i preparaty z szafranem w celu podwyższenia skuteczności walki ze zmarszczkami i zwiotczałym naskórkiem.