Jak zrobić dżem kokosowy?

Choć mieszkańcy Filipin, Indonezji, Malezji, Tajlandii czy Singapuru uważają go za tradycyjny rodzimy przysmak, w rzeczywistości zawdzięczają go prawdopodobnie przybyszom z dalekiej Europy. W XV wieku duża część południowo-wschodniej Azji była kontrolowana przez Portugalię i to właśnie portugalscy osadnicy jako pierwsi wpadli na pomysł wymieszania mleka kokosowego z cukrem oraz jajkami, kurzymi lub kaczymi. Z czasem krem zyskał miejscową nazwę – kaya, pochodzącą od słowa oznaczającego bogactwo, co nawiązywało do pięknego, złotego koloru produktu.

Dziś kaya stanowi obowiązkowy element w azjatyckim jadłospisie. Zazwyczaj dżemem kokosowym smaruje się tosty, ale często jest on także składnikiem rozmaitych potraw i deserów, zazwyczaj przyrządzanych na bazie kleistego ryżu.

Krem, w zależności od regionu, różni się nieco składem – w Indonezji czy Malezji do jego przygotowywania zazwyczaj wykorzystuje się mleczko kokosowe, zaś na Filipinach – kokosową śmietankę. Do słodzenia przysmaku niektórzy używają karmelizowanego cukru, inni – melasy. Obowiązkowym składnikiem dżemu są liście pandanu, zwane azjatycką wanilią. Nadają produktowi nie tylko wyjątkowego, lekko orzechowego aromatu, ale również zielonkawego koloru. W Polsce można je kupić w wyspecjalizowanych sklepach z żywnością azjatycką, dlatego bez większego problemu możemy spróbować przygotować dżem kokosowy we własnym domu.

Kaya to produkt nie tylko pyszny, ale dostarczający również sporo cennych składników odżywczych kryjących się w głównym składniku, czyli mleczku kokosowym. Nieprzypadkowo zaleca się je np. osobom cierpiącym na osteoporozę - skutecznie wzmacnia kości i zęby, co zawdzięcza wysokiej zawartości wapnia oraz fosforu. Dostarcza też solidnej dawki błonnika, który poprawia pracę przewodu pokarmowego.

Miąższ kokosowy jest bogatym źródłem magnezu (wpływającego na właściwe funkcjonowanie jelit, układu nerwowego i mięśni, a także wzmocnienie systemu odpornościowego) oraz potasu pomagającego wytwarzać i przekazywać impulsy nerwowe oraz dbającego o prawidłową pracę mięśni. Wewnątrz orzecha kokosowego kryją się znaczne ilości witaminy E o silnym działaniu przeciwutleniającym i witamin z grupy B, niezbędnych dla naszego systemu nerwowego.

Mleczko kokosowe zawdzięcza też swoje walory wysokiemu stężeniu oleju kokosowego, bogatego w nasycone kwasy tłuszczowe, zwłaszcza kwas laurynowy, ceniony za działanie antybakteryjne. Hamuje m.in. rozwój bakterii Helicobacter pylori (powoduje przewlekłe zapalenie żołądka), ale również przyspiesza metabolizm po posiłku i wspomaga odchudzanie.

Przygotowanie dżemu kokosowego jest naprawdę proste. Potrzebujemy 5 jajek (warto wcześniej sprawdzić ich świeżość), 250 g cukru trzcinowego, dobrej jakości mleczka kokosowego (¾ szklanki), śmietanki kokosowej (pół szklanki), 2-3 liści pandanu zawiązanych w supeł oraz mąki kukurydzianej (1,5 łyżki).

Jajka wbijamy do dużej miski, dodajemy mleczko, śmietankę i 200 g cukru. Wszystko dobrze ucieramy, ręcznie lub za pomocą miksera. Na koniec przelewamy mieszankę przez sitko, do garnka lub nieprzywierającej, głębokiej patelni. Dokładamy liście pandanu i gotujemy na małym ogniu przez 20-25 minut, często mieszając drewnianą łyżką. Pod koniec zagęszczamy mąką wymieszaną z wodą (w proporcji 1:1).

Równocześnie w rondelku podgrzewamy 50 g cukru, aż do skarmelizowania. Gdy stanie się złotobrązowy dodajemy go do dżemu i dobrze mieszamy. Krem zdejmujemy z ognia, a gdy ostygnie przekładamy do słoiczka. Najlepiej smakuje po schłodzeniu w lodówce.