Biała kiełbasa – w kuchni polskiej kiełbasa surowa lub parzona, nietrwała, średnio rozdrobniona, o charakterystycznym jasnym kolorze, z mięsa wieprzowego lub z dodatkiem mięsa wołowego. W naturalnym, cienkim jelicie wieprzowym.

Kolor białej kiełbasy surowej wynika z jej surowców: barwa mięsa jest lekko różowa, a tłuszczu biała. Po sparzeniu kiełbasa staje się szara. Kolor różowawy ostrzega, że do kiełbasy dodano środki konserwujące, zwłaszcza sól peklującą. Po sparzeniu powinna być krucha i soczysta, ale nie twarda.

Przepis na 1 kilogram czysto wieprzowej białej kiełbasy:
0,5 kilograma łopatki wieprzowej należy zmielić na największych oczkach maszynki do mielenia mięsa. Do masy dodajemy 0,3 kg surowego boczku bez skóry i 0,2 kg tłustego podgardla bez skóry, zmielonych na średnich oczkach. Wymieszane mięso należy przyprawić trzema dużymi ząbkami czosnku, połową łyżki stołowej soli i półtorej łyżki stołowej majeranku, oraz w mniejszych ilościach zmielonymi liśćmi laurowymi, zielem angielskim i pieprzem. Masą nadziewamy jelita wieprzowe, formując kiełbaski.

Polska biała kiełbasa przeznaczona jest do dalszej krótkiej obróbki cieplnej tuż przed spożyciem. Najpopularniejszym sposobem podania jest ugotowanie lub upieczenie kiełbasy.

W kuchni polskiej tradycyjnie podawana jest podczas Świąt Wielkanocnych do m.in. żuru. Wchodzi też często w skład święconki. Jako samodzielne danie jest podawana najczęściej z chrzanem.