Faworki według przepisu z 1895 roku

• 200 g mąki
• 5 g masła
• 3 żółtka
• 1 łyżka kwaśnej śmietany
• 10 ml rumu
• 26 g cukru
• 400 ml oleju

W misce utrzeć masło, dodając po kolei żółtka i wsypując cukier. Kiedy masa nabierze prawie białego koloru, dodać śmietanę, rum i 150 g mąki. Zacząć ugniatać ciasto rękoma, dodając resztę mąki - powinno swobodnie odchodzić od rąk. Wyrobione ciasto rozwałkować na stolnicy. Ciasto powinno być bardzo cienkie. Pokroić ciasto na paski, następnie na prostokąty. Każdy prostokąt naciąć na środku i przewlekać jeden koniec faworka na drugą stronę.

W rondlu rozgrzać 400 ml oleju. Faworki wrzucać na olej i czekać, aż się zrumienią. Przewrócić je na drugą stronę. Gotowe wyjmować łyżką cedzakową i układać na talerzu wyłożonym ręcznikiem kuchennym. Osuszone i odsączone faworki posypać cukrem pudrem. Z tej proporcji wyjdzie ok. 25 faworków.
Zobacz także: faworki dla zabieganych, czyli z ciasta lanego

Treść oryginalna przepisu z 1895 roku "Praktyczny Kucharz Warszawski":

Utrzeć na śmietanę 2 łyżki świeżego masła, wbić po jednemu 15 żółtek i 10 łutów cukru, ucierać ciągle w donicy, wlać kieliszek araku, 6 łyżek kwaśnej śmietany, wsypać półtora funta mąki i rozetrzeć z całą masą. Potem wyłożyć ciasto na stolnicę, dodać jeszcze pół funta mąki i ugnieść ciasto, które ma być tak wolne, że zaledwie da się wałkować. Rozwałkować cienko, krajać kółkiem paski i kawałki, przewijać każdy kawałek i smażyć na gorącym szmalcu. Skoro się z jednej strony zrumienią przewrócić na drugą stronę, podsmażyć, wyjmować na półmisek i gorące posypywać grubo cukrem tłuczonym z wanilią. Faworki najlepiej smażyć w rądlu na niezbyt mocnym ogniu.